.png){kind=small}
Możliwe, że w towarzystwie szparagów Juliusz Cezar opracowywał plany podbijania Europy, Konfucjusz rozważał na temat człowieczeństwa, a Platon spisywał swoje dialogi. Szparagi od zawsze były pożądanym przysmakiem. Najstarsze znane nam przekazy pochodzą sprzed 5 tys. lat, szparagi zostały uwiecznione na egipskich sarkofagach.
Dawny afrodyzjak
Szparagi przed kilkoma stuleciami uznawano za afrodyzjak. Starożytne cywilizacje ceniły tę bylinę za jej symboliczną wartość. Dla starożytnych Rzymian falliczny kształt szparagów jednoznacznie kojarzony był z męskością. Sugestywny szparag zainspirował nawet ówczesnego cesarza Oktawiana Augusta, który miał w zwyczaju mawiać – „zrób to zanim ugotują się szparagi”. Niemniej szparagami zachwycał się Katon Starszy, cenzor w starożytnym Cesarstwie Rzymskim. W swoim dziele „De Agri Cultura”, czyli „O Gospodarstwie Wiejskim” dowodzi, że szparagi obok kapusty to najsłuszniejsza roślina godna uprawy. Inny, pochodzący z Płw. Apenińskiego z czasów rzymskich, pisarz i poeta Pliniusz Starszy oddał cześć szparagom w swoich dziełach, wskazując że te najlepsze powinny być na tyle grube, by trzy szparagi ważyły pół kilograma. Natomiast u słynącego z wystawnych uczt rzymskiego polityka Lukullusa w codziennym menu nie mogło zabraknąć szparagów z ostrygami.
Popularnym w cesarstwie rzymskim przepisem były ugotowane szparagi z dodatkiem roztopionego masła, przyprawione pieprzem i solą oraz kroplą cytronu – rośliny, która prawdopodobnie przywędrowała do dzisiejszych Włoch z podnóży Himalajów. W nieco bardziej wysuniętych na północ zakątkach Europy, Galowie szanowali właściwości lecznicze szparagów, przypisując im zdolność do leczenie chorób wątroby.
Średniowieczne mocarstwa zachwycone szparagami
Bylina do północnych potęg europejskich przybyła dopiero w średniowieczu. Wprawdzie tu i ówdzie można napotkać świadectwa, że szparagi były znane wcześniej, to jednak były to miejsca odosobnione. W wiekach średnich szparagi znacznie zyskują na popularności głównie w Anglii, Niemczech i we Francji. Uprawiano je bardzo często przy klasztorach. Natomiast w renesansie coraz częściej trafiały na bardziej elitarne stoły, stając się jedną z najpopularniejszych roślin. Ich popularność były tak duża, że trafiały one nawet na płótna znanych malarzy, takich jak m.in. flamandzki animalista Frans Snyders.
Szparagi w Polsce
Do kraju nad Wisłą szparagi trafiły dopiero w XVIII w. Ich cena regularnie spadała, dzięki stosowaniu coraz nowszym technikom uprawy. Oznaczało to, że wzrosła ich dostępność i ich walory smakowe mogli poznać nawet ci mniej zamożni.
Dzisiaj obecność świeżych szparagów na marketowych półkach już nikogo nie dziwi. W maju i czerwcu można z powodzeniem dostać świeże szparagi zarówno te najczęściej spotykane, czyli zielone, ale także białe i fioletowe.
