Historia amarantusa jest dość długa. Już 4 tys. lat temu legendarni Majowie i Aztekowie korzystali z jego bogatych właściwości odżywczych. Uprawy organizowano na wielkich polach i traktowano tę roślinę jak świętą. Ziarna mielono, by uzyskać z niej mąkę, z której przyrządzano placki czy napoje. Uważano, że amarantus dodaje sił, waleczności i charyzmy. Kiedy dotarł do Europy został szybko doceniony, ale… jako roślina ozdobna, która pięknie wzbogaca aranżację ogrodów. Bum na szarłat, czyli innymi słowy amarantus, wybuchł później, kiedy odkryto jego niezwykłe wartości odżywcze, które biją na głowę pszenicę, jęczmień czy żyto.
Dla kogo amarantus? Jakie zalety ma szarłat?
Skromnie prezentujące się żółte nasiona to źródło łatwo przyswajalnego białka i aminokwasów. Szarłat jest lekkostrawny, zawierający przy tym duże ilości błonnika pokarmowego. Można go z powodzeniem podawać w przypadku zaparć u dzieci, problemów z żołądkiem, a także w celu poprawy perystaltyki jelit. Udowodniono także, że amarantus wykazuje dużą rolę przy obniżaniu wysokiego ciśnienia krwi. Potrafi także wpłynąć na zmniejszenie stanów zapalnych, ryzyka pojawienia się cukrzycy, a nawet chorób serca czy nowotworów.
Nie można też pomijać faktu, że szarłat jest zawiera wiele cennych mikroelementów. Wprowadzając do naszej diety amarantus, dostarczamy do organizmu magnez, wapń, żelazo, fosfor, selen, miedź i cynk. Badania dowodzą, że w 100 g tego zboża znajdziemy ok. 248 mg magnezu, 159 mg wapnia i 7,6 mg żelaza. To oznacza, że przewyższa pod tym względem pszenicę. Żelazo, które dostarcza amarantus sprawia, że powinien on być elementem diety u osób, które walczą z anemią. Wystarczy 100 g szarłatu, by do organizmu dostarczyć połowę dziennego zapotrzebowania na ten minerał.
Szarłat jest także bardzo dobrym źródłem wapnia, szczególnie cenny będzie jako składnik diety dzieci, ale dorośli też skorzystają z tej właściwości. Bardzo istotną cechą amarantusa jest to, że nie zawiera on glutenu. Osoby cierpiące na celiakię czy alergię pokarmową wywoływaną przez gluten powinny na stałe dopisać amarantus do swojego menu.
Jeszcze jedną cenną właściwością tego zboża jest to, że zawiera ono dość dużo skwalenu – węglowodoru wielonienasyconego. Jest to związek, który odpowiada za hamowanie starzenia się komórek. W związku z tym szarłat wskazany jest dla osób walczących z miażdżycą, cukrzycą i podwyższonym poziomem cholesterolu.
Amarantus w kuchni
W sklepach znajdziemy co najmniej kilka form amarantusa. Będzie to mąka, płatki, nasiona, ziarna, amarantus ekspandowany, olej oraz produkty zawierające szarłat jako dodatek – ciastka, batony, pieczywo. Z amarantusa można przygotować pożywne i zdrowe placuszki, naleśniki, tosty, zdrowe batoniki, a nawet pasztet. Jest to produkt dość uniwersalny w kuchni, także nasza kulinarna wyobraźnia może nam dużo podpowiedzieć.
Podsumowując, amarantus to niezwykle cenne zboże, które dodaje zdrowia, energii i jest smaczne. Ma szeroki wachlarz zastosowań w kuchni. Jego jeszcze jedną zaletą jest to, że w formie prażonej jest dzięki dużej zawartości żelaza zapobiega wczesnym porodom i poronieniom, a kwas foliowy ochroni przed wadami rozwojowymi.
Szukałam informacji o właściwościach amarantusa I właśnie tu je znalazłam: jasne, wyczerpujące i bardzo przydatne!
Bardzo nam miło, że informacje przekazane przez nas są tym najciekawszymi 🙂