Rzewień, czyli innymi słowy rabarbar, został sprowadzony do Europy w XVI w. ze środkowej Azji, prawdopodobnie za sprawą Marco Polo. Bylina z rodziny rdestowatych obecnie znana jest pod kilkudziesięcioma gatunkami i wykorzystuje się ją jako roślinę leczniczą, a także ozdobną. Najczęściej uprawia się:
- rabarbar ogrodowy oraz kędzierzawy, które używane są głównie w celach kulinarnych,
- rabarbar leczniczy od wieków używany w chińskiej medycynie ludowej,
- rabarbar dłoniasty, który służy zarówno jako roślina lecznicza jak i ozdobna.
Warzywo, owoc? Czym jest rabarbar?
Kwestia przynależności rabarbaru do grupy warzyw czy owoców jest stale podejmowana. Rabarbar to bylina i biologicznie zaliczana jest do warzyw.
Kolory ogonków liściowych, czyli łodyg rabarbaru, mienią się od zieleni po intensywną czerwień. Ich smak jest przeważnie cierpki i kwaskowaty, staje się słodszy im łodyżki są czerwieńsze. Rabarbar to doskonały dodatek do bardzo wielu deserów i ciast, świetnie sprawdza się jako główny składnik kompotów, dżemów, galaretek, musów czy wybornych sosów do mięs. Zastosowanie rabarbaru w deserach i ciastach powoduje, że często jest błędnie zaliczany do owoców.
W kuchni zastosowanie znalazły przede wszystkim łodygi rabarbaru, natomiast medycyna naturalna szczególnie zainteresowała się korzeniem rośliny. To tam znajduje się najwięcej wartości odżywczych, a jego właściwości przeciwbólowe, antyseptyczne, moczopędne czy rozkurczowe są szczególnie cenione. Należy przy tym pamiętać, że liście rabarbaru są trujące, zawierają toksyny powodujące (nawet w niewielkich ilościach) wymioty, w większej ilości mogą nawet uszkodzić nerki czy wątrobę.
Jakimi właściwościami charakteryzuje się rabarbar?
Smak rabarbaru idzie w parze z jego wartościami odżywczymi. Wprawdzie w medycynie naturalnej wykorzystuje się korzeń rośliny, nie oznacza to, że łodyga pozbawiona jest cennych właściwości. Rabarbar zawiera witaminy C, E i K, a także kwas foliowy. Rzewień jest także źródłem wielu cennych minerałów, są to:
- potas,
- magnez,
- mangan,
- fosfor.
Nie brakuje roślinie wartościowych dla organizmu związków organicznych, takich jak błonnik, polifenole czy kwasy owocowe.
Obecność witaminy C, E i A oraz związków polifenoli w rabarbarze sprawiają, że roślina ma właściwości antyoksydacyjne. Oznacza to, że zawarte w roślinie przeciwutleniacze mają właściwości wspomagające zapobieganie aktywności wolnych rodników w organizmie. Prozdrowotne działanie przejawiać się może tym, że przeciwutleniacze ograniczają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, m.in. miażdżycy, a także mogą spowalniać procesy starzenia się. Antyoksydanty pozytywnie wpływają także na odporność, oraz mają działanie przeciwzapalne i antyalergiczne.