Korzeń żywokostu (Symphytum officinale) w medycynie ludowej i ziołolecznictwie był wykorzystywany na terenie naszego kraju od stuleci. Dawniej mówiło się o nim, że posiada niemalże cudowne właściwości, które znacząco przyspieszają zrastanie się kości czy proces gojenia najróżniejszych urazów. Dziś, choć nie cieszy się aż tak ogromną popularnością, w dalszym ciągu stosuje się go jako wsparcie podczas leczenia zmian skórnych, stłuczeń czy skręceń. Jest skuteczny przede wszystkim dzięki wysokiej zawartości witamin i minerałów, ale też substancji, które są bardzo pomocne w procesie regeneracji komórek skóry.

Korzeń żywokostu – właściwości i zastosowanie
Najwięcej wartościowych substancji znajduje się właśnie w części korzeniowej żywokostu. Jest on źródłem między innymi:
- choliny – która pomaga uszczelnić ściany naczyń krwionośnych,
- garbników,
- alantoiny,
- aminokwasów,
- krzemu,
- polifenoli,
- witamin A, C i E,
- witamin z grupy B,
- olejków eterycznych,
- fruktanów,
- kwasu rozmarynowego – który działa przeciwzapalnie, ułatwiając regenerację drobnych ran.
Korzeń tej rośliny przeznaczony jest do użytku zewnętrznego. Używa się go w celach pielęgnacyjnych, jak również podczas rekonwalescencji pourazowej. Żywokost można wykorzystać na kilka różnych sposobów. Odwar z korzenia stosuje się do kąpieli – wówczas działa on pielęgnująco na naszą skórę. Kiedy odcedzamy płyn, pozostałą masę można wymieszać z oliwą bądź z ulubionym olejkiem – na przykład olejkiem arganowym, konopnym czy lnianym, wówczas otrzymamy maść o działaniu nawilżającym. Korzeń żywokostu w takiej postaci:
- wspomaga gojenie drobnych ran i oparzeń,
- nawilża skórę,
- łagodzi podrażnienia,
- pomaga w walce ze zrogowaceniami, bliznami i innymi zmianami skórnymi.
Korzeń żywokostu w postaci rozgrzewającej nalewki na bazie alkoholu, którą wciera się w obolałe miejsca, bądź maści, wykorzystuje się również jako wsparcie podczas leczenia:
- urazów stawów,
- stanów zapalnych ścięgien,
- otarć,
- zwichnięć i złamań,
- stłuczeń,
- urazów kolan,
- bólów reumatycznych,
- bólów mięśniowych.

Środki ostrożności podczas stosowania preparatów z korzeniem żywokostu
Dawniej napar z żywokostu używany był głównie jako środek na pobudzenie trawienia. Jednak doustne spożycie żywokostu może intensywnie pobudzić do działania ośrodkowy układ nerwowy, jak również korę mózgową, co może okazać się szkodliwe dla organizmu. Żywokost zawiera alkaloidy pirolizydynowe, które tak naprawdę są toksynami, dlatego pod żadnym pozorem nie wolno spożywać naparu z tej rośliny. Należy pamiętać o tym, że obecnie korzeń żywokostu przeznaczony jest wyłącznie do użytku zewnętrznego, w postaci okładów, odwarów, maści lub past.
Korzeń żywokostu stanowi naturalne wsparcie w czasie rekonwalescencji, a także podczas przeprowadzania zabiegów pielęgnacyjnych. Stosując preparaty z żywokostem należy pamiętać o tym, że terapia, aby była skuteczna, powinna trwać minimum 4 tygodnie.