.png){kind=small}
Mityczny cesarz chiński Shennong, zwany „Boskim Rolnikiem” miał uprawiać cynamon w swoim zielniku już 5000 lat temu. Postać pochodzi z chińskiej mitologii i ma dowodzić, że uprawa roślin dla starożytnych Chińczyków odgrywała kluczową rolę i mieli na tym polu niemało osiągnięć. Ile w tym prawdy? W końcu to mity i trudno jednoznacznie stwierdzić czy cynamon swoją wędrówkę rozpoczął właśnie z Chin. Pewne jest to, że cynamonowiec chiński (innymi słowy wonny lub kasja) był niezwykle cennym produktem w Państwie Środka.
Taoiści uznawali cynamon za pokarm bogów. Kora, potłuczona na miazgę, była jednym ze składników eliksiru nadającego ciału boski złoto-żółty kolor oraz siłę – yang. Noszenie go przy sobie miało oddalać wszelkie choroby, ale w rzeczywistości prawdopodobnie pozwalało znieść przykry zapach, który panował na ulicach większych osad.
Mówi się też, że łączenie cynamonu z Chinami jako kolebką tej przyprawy to błąd. Bowiem popularny cynamon cejloński mylony jest z inną odmianą cynamonowca – z kasją, czyli wspomnianym już mniej szlachetnym cynamonowcem wonnym. Te dwie odmiany jednak trochę się od siebie różnią. Na świecie większą sławę i większe uznanie zdobył ten z Cejlonu i to z jego powodu toczono wojny.
Wstęp do wojen o cynamon
Do Europy najpierw dotarł cynamon chiński, kasja. Drogę do Starego Kontynentu cynamonowi utarł Egipt, do którego przyprawa trafiła z Etiopii lub z Arabii.
Już od III w p.n.e. cynamon przemierzał Jedwabny Szlak od dawnej stolicy Chin Xi`an, aż do Konstantynopola. Prestiż cynamonu był na tyle duży, że cesarze rzymscy trzymali go w skarbcach razem z innymi kosztownościami i klejnotami. Cynamon trwał przez kolejne wieki jako przyprawa dostępna tylko prominentom ówczesnego świata.
Istotnym faktem z historii przyprawy jest to, że pomiędzy XII a XIV w. handel cynamonem leżał w rękach Wenecjan, którzy mieli swoją sieć lenników dyktujących za cynamon niezwykle wysokie ceny. Zapotrzebowanie na cynamon mimo to nie malało, a opanowane przez Wenecjan szlaki handlowe i faktorie dawały im monopol. Jednak nic nie trwa wiecznie. Na historyczną scenę wkroczył wówczas Portugalczyk – Vasco da Gama. To on odkrywa morski szlak do Indii oraz… Cejlon leżący na Oceanie Indyjskim. Portugalczycy natychmiast zwietrzyli biznesową szansę i masowo wyruszyli śladem podróżnika w stronę wyspy. Nie dano żadnych szans rezydującym tam Wenecjanom, a z tubylców zrobiono niewolników. Do Lizbony w zaledwie jeden rok dostarczono ponad 11 ton cynamonu.
Holendrzy, którzy przełamali hegemonię Portugalczyków w 1640 r. nie ułatwili życia tubylcom. Zmonopolizowali oni rynek zakładając pierwszy na świecie koncern międzynarodowy – Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską. Po nieco ponad 150 latach Holendrów wyrzucili z rynku Anglicy. Od 1796 r. produkowali cynamon nieco gorszej jakości, ale na dużo większą skalę.
Cynamon dzisiaj
Dzisiaj cynamon to stały składnik niemal każdej kuchni. Skąd jednak aż taka popularność przyprawy? Dawniej ceniono ją za piękny aromat i niepowtarzalny smak. Był także traktowany jako afrodyzjak. Ale obecnie znamy w pełni jego właściwości. Cynamon wspomaga prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego, obniża także poziom cholesterolu i cukru we krwi. Cynamonowe olejki łagodzą bóle reumatyczne, a także wspierają walkę z przeziębieniami. W kuchni stosuje się go jako przyprawę do mięs czy ryb, bardzo często jest składnikiem podnoszącym walory smakowe wszelkich deserów i wyrobów cukierniczych.
