Lecytyna

Chociaż lecytyna jest substancją, która w dużym stopniu znajduje się u zwierząt, najczęściej wytwarza się ją z roślin, poprzez rafinację olejów. Właśnie dlatego najbardziej rozpoznawalne są lecytyny sojowe, słonecznikowe lub rzepakowe. Te pierwsze dwie są bogate w kwasy tłuszczowe omega-6, który także wspomaga układ nerwowy. Należy go jednak stosować w wyważonych proporcjach, bowiem jego nadmiar, w stosunku do kwasu tłuszczowego omega-3, może mieć negatywny wpływ na te sfery organizmu (np. układ sercowo-naczyniowy), które są akurat chronione przez omega-3.

Także pełnoziarniste produkty zbożowe, w niewielkiej ilości, posiadają lecytynę. Znajduje się ona choćby w pieczywach z pełnego przemiału, które dodatkowo mogą regulować pracę jelit.

Lecytyna sojowa - koncentracja i pamięć

Lecytyna sojowa jest najbardziej powszechna i ma bardzo szerokie zastosowanie. Jest substancją, która występuje w wielu produktach żywnościowych - jej naturalnymi źródłami są np. ziarna słonecznika, ryby, fasola czy żółtka jaj. Jest także bogata w cenne białka, które funkcjonują w diecie wegańskiej lub wegetariańskiej. Może także działać jako emulgator dla żywności.

Stosowanie lecytyny sojowej może mieć wiele pozytywnych skutków. Uczestniczy ona bowiem w procesie budowy błon komórkowych i osłonek mielinowych w układzie nerwowym. To ma swoje przełożenie np. na zwiększenie koncentracji i lepszą pamięć. Właśnie dlatego lecytyna jest niezbędna dla osób, które pracują umysłowo lub wysilają swój umysł podczas wykonywania codziennych czynności. Tak jest np. w przypadku uczniów i studentów, osób starszych oraz tych, których codzienność jest narażona na wysoki poziom stresu. Uważa się, że lecytyna jest także substancją, która oddala proces starzenia się organizmu.

Oprócz tego lecytyna może być stosowana również wtedy, gdy ma się problemy z osłabionymi włosami i paznokciami, ale także wpływa na pracę wątroby. Co się jednak często pomija - może także usprawnić przemianę materii i wydalanie toksyn z organizmu. Ma swoje zastosowanie również wtedy, gdy chce się przeciwdziałać ryzyku powstania kamieni żółciowych.

Skutki uboczne lecytyny

Lecytynę kwalifikuje się jako substancję pozytywnie wpływającą na organizm, niemniej jej stosowanie - jak każdej innej - może nieść za sobą negatywne skutki. Na przykład lecytyna sojowa może mieć wady, które wcale nie wynikają z samych właściwości lecytyny, co ze sposobów uprawy. Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj lecytyny pochodzi z ziaren soi, których uprawa bywa wspierana pestycydami i innymi szkodliwymi nawozami. Ich obecność może w konsekwencji prowadzić do skutków ubocznych, takich jak ból brzucha, nudności czy uczucie nadmiernej sytości lub przepełnienia.

Preparaty z lecytyną często zawierają także dodatek w postaci witaminy E, która ma dobry wpływ na wszelkie dolegliwości kardiologiczne. Nie powinno się więc stosować lecytyny wraz z antykoagulantami, które przyczyniają się do rozrzedzenia krwi. Inaczej można doprowadzić np. do zaburzeń pracy serca czy obniżenia ciśnienia krwi. Odradzane jest także zażywanie lecytyny przy kontuzjach z rozległymi krwiakami.

Nie oznacza to jednak, że lecytyna ma jednoznacznie negatywny wpływ na układ krwionośny. Może ona bowiem pobudzić limfocyty i makforagi, które z kolei mogą przyczynić się do nabycia sił witalnych, poprzez zwiększenie odporności organizmu.