
Pierwsze udokumentowane wzmianki o tarczycy bajkalskiej pojawiły się już w IV w. w pismach alchemicznych japońskich i chińskich medyków ludowych. Korzystano z tej rośliny m.in. w celu wyeliminowania gorączki i pozbycia się problemów żołądka. Używano jej nawet jako alternatywy dla niezbyt lubianego upuszczania krwi u osób, które zmagały się z nadciśnieniem. Wykorzystywano też korzenie tarczycy bajkalskiej do przygotowywania naparów.